به گزارش فرهنگ امروز به نقل از مهر؛ اگر تاکنون وقتی به طبقه دوم خانه هنرمندان می رفتید نسبت به چیدمان «هفت چنار» که در میانه کریدور این طبقه وجود دارد بی تفاوت بوده اید، شاید از این پس گذشتن از کنار این اثر ساده نباشد. این چیدمان اثری از زنده یاد عباس کیارستمی است که به عنوان منتخب چهارمین جشن تصویر ایران پایش به خانه هنرمندان باز و در این مکان ماندگار شد.
«هفت چنار» کیارستمی در سال ۸۲ در همان روز افتتاحیه جشن تصویر سال مورد توجه قرار گرفت. این اثر با ایده کیارستمی، کار مشترکی بود توسط این هنرمند و ساسان توکلی. ساسان توکلی با دوربین خود ۱۸۰ درجه دور درخت‌ها گشته و فریم به فریم از زوایای مختلف از آنها عکاسی کرده بود. بعد از این مرحله کار کامپیوتر بوده که این عکس ها را مسطح کند و بعد عکس ها به چاپ برسند و به گونه ای روی لوله های PVC به قطر ۲۰، ۳۰ و ۴۰ چسبانده شوند که گویی تنه های چنار را برش داده و در میان زمین و هوا در طبقه دوم خانه هنرمندان چیده اند. هر چند زیر پای این درخت‌ها چمنی به چشم می خورد ولی در اصل موکتی است که عکس چمن روی آن چاپ شده است.
بهروز غریب پور که در سال‌های اجرای این اثر در خانه هنرمندان، مدیرعامل این مکان فرهنگی بود، درباره اجرای این اینستالیشن در خانه هنرمندانگفت: اواخر همین ماه تیر و به پیشنهاد سیف الله صمدیان بود که کیارستمی برای نصب اثر به خانه هنرمندان آمد. این صنوبرها قبلا در نمایشگاهی در لندن چیدمان شده بود و اگر در جایی ثابت نصب نمی شد به دلیل ماهیتی که داشت خراب می شد و از بین می رفت. در واقع این یک ایده بکر بود که نیاز بود جای ثابتی اجرا شود. برای همین از پیشنهاد صمدیان استقبال کردم و نقطه مرکزی طبقه دوم خانه هنرمندان را در اختیار کیارستمی گذاشتم. هیچ وقت یادم نمی رود که او با چه شادمانی غریبی به دفتر آمد و خوشحال بود که این ایده پایدار می ماند و امروز من هم خیلی خوشحالم که در تمام این سال‌ها این اثر در خانه هنرمندان پایدار مانده و فکر می کنم تا وقتی خانه هنرمندان پا برجا باشد این اثر کیارستمی هم جزئی از آن است.
وی با اشاره به دوستی دیرینه اش با کیارستمی که به سال‌های حضورشان در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان بر می گشت، بیان کرد: من از سال ۵۸ با کیارستمی رفاقت داشتم. هر دو عضو شورای تولید در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان بودیم و حتی وقتی من استعفا دادم و برای ساختن فرهنگسرای بهمن به دورترین نقطه تهران رفتم این ارتباط پا بر جا ماند. یکی از کارهایی که در سال‌های حضورمان در کانون با هم انجام دادیم اختراع واژه «فیلم مفید» بود. در واقع معتقد بودیم فیلم‌هایی که در کانون ساخته می شود باید مفید باشد یعنی باید از حالت روشنفکرانه یا شبه روشنفکرانه خارج شود برای همین این واژه را اختراع کردیم.
این نویسنده و کارگردان تئاتر در پایان گفت: او همیشه از این خوشحال بود که در این سال‌ها علیرغم اینکه عده ای با حسادت به او نگاه می کردند من همچنان به چشم یک دوست قدیمی با احترام به او نگاه می کنم.
می گویند: «از خصوصیات هنر اینستالیشن، فعال سازی یک محیط یا یک مفهوم با برخوردی متفاوت است که باعث می شود اثر معنا و مفهوم و ارزش هنری پیدا کند» و این از شاخصه های کیارستمی بود که می توانست یک ایده را چنان بپروراند که ارزش هنری پیدا کند.
عباس کیارستمی دیروز از مقابل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان به سمت خانه ابدی بدرقه شد اما چه خوب است که فیلم‌ها و عکس های او هست و همچنین چنارهایش در خانه هنرمندان پابرجا هستند. هر چند این روزها خود این درخت‌ها عزادارند و پارچه های مشکی به نشانه مرگ خالقش دور آنها بسته شده است.
نظر شما